Salih Halil hayatı ve şiirleri

SALİH HALİL HAYATI

• (Rodop, 1941)
• İlköğreniminden sonra Türkiye’ye geldi.
• Konya İmam Hatip Okulu’nu ve Edirne İlköğretmen Okulunu bitirdi.
• Gümülcine’de İleri gazetesini çıkardı.
• Edebî çalışmalarında “Hâkî” mahlasını kullanın Salih Batı Trakya’da Klâsik Türk Şiiri’nin sürdürücüsü olabilecek tarzda hece ve aruz vezinleriyle şiirler yazdı.

SALİH HALİL ŞİİRLERİ

GAZEL

Geçenler var mı bilmem bağ-ı dehrin lâlezanndan.
Ki yârin zülfü yer yer tarumar olmuş güzarından.

Fakat ol mihr-i mahın solmamıştır çehresi asla,
Güler, oynar, çiçek toplar açılmış gül diyarından.

Çiçekler gerçi açmıştır baharın nâm ü sânından.
Fakat yârin uzaktır al yanağın hem ayarından.

Sükût almış serâpâ, bülbülün âvâzı çıkmaz hiç,
Bütün âlem saf olmuş yârimin sevdalı zarından.

Eyâ Hâkî!Bulutlar yükselirken arşa inler âh,
Senin bir kez terennümün bedeldir ân hezârından.

*******************

Hz. MUHAMMED

Bir nur doğuyor,
Bundan on dört asır evvel,
Sessiz sedasız.
Büyüyor, gelişiyor,
Gülüyor, konuşuyor,
Ve bakıyor ki çevresine,
Halk bilgisiz, vefasız.
Şaşıyor gördükçe,
Kardeş kardeşi,
Baba evlâdını yok ederken
Bir hiç uğruna
Ve
Celaletin yoluna gidenler
Hesapsız.
Kimden, kime sığınsın?
Bir nizam ki,
Başı yok, sonu yok,
Hak yok, hakikat yok!
Gözler vahşî
Eller kitapsız.
Bırakıyor kendini,
Kendi haline,
Va’d olunan talihine,
Yalnız, yapayalnız.
Çıkıyor karşısına bir dağ,
Tûr-i Sîna’sı gibi Musa’nın.
Buluyor kendini orada,
Ve orada kavuşuyor Rabbine.
Önce bir sükût
Sonra bir titreyiş,
Ve ilâhî hazlar içinde.
Kendinden geçiş.
Yaş kırk,
Kemal devresi insanın.
Atılınca ortaya,
Değişti çehresi dünyanın.
Gönüller doldu heyecanla,
Mazlum güldü tatlı tatlı,
Hak geldi, aydınlık oldu,
Dünya baştan başa,
O’nu saygıyle andı.
Adı MUHAMMED,
Milyonların sevgilisi.
Sevgisi gönüllerde,
Kendi dillerde dolaşırken,
Diyoruz ki:
“Medet ya Resûllâllâh medet,
Bize ŞEFAAT et!”