Sezai Karakoç Kimdir, Eserleri, Hayatı, Edebi Kişiliği
Sezai Karakoç Kimdir, Eserleri, Hayatı, Edebi Kişiliği
Günümüz şair ve yazarlarından, doğ. 1933, Diyarbakır-Ergani
• Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni bitirdi (1955). Maliye Müfettiş Yardımcısı, Gelirler Genel Müdürlüğü’nde G. Kontrolörü (1959-1965) olarak çalıştı, resmi görevinden ayrıldı. 1971-74 yılları arasında yeniden G. Kontrolörü, G. Başkontrolörü ve Gelirler Genel Müdürlüğü Müşavirliği görevlerinde bulundu. Yeni İstanbul ve Milli Gazete’de fıkra yazarlığı yaptı.
• Şiir Sanatı adında, iki sayıda kalmış (1955) bir dergiden sonra, Diriliş dergisini çıkarmaya başladı. Diriliş’in de aralıklarla yedi dönemi var: Birinci dönem iki sayılıktır (Mart ve Nisan 1960), ikinci dönemde on iki sayı çıktı (Mart 1966-Mart 1967), üçüncü dönemde on altı sayı (Ekim 1969-Ocak 1971). Diriliş yeniden bir numaradan başlayarak, 1974 Eylül’ünden 1983 Temmuz’una kadar, aylık dergi, haftada iki kez çıkan gazete, günlük gazete şeklinde yayınını sürdürmüş, 1988’den itibaren, haftalık olarak çıkmaya başlamıştır. Karakoç 1969’da Diriliş Yayınlan’nı kuran Karakoç, 1990’da Diriliş Partisi’ni kurdu, ama parti Anayasa Mahkemesi tarafından yeterli örgüt kuramadığı gerekçesiyle 1997’de kapatıldı. • Karakoç, günümüz şiirinde, İslami düşünceyi modern şiirdeki gerçeküstücülükle kaynaştıran; mistisizmden, enbiya-evliya kıssalarından yararlanan, çarpıcı benzetme ve imgelerle, denenmemiş sentezlere ulaşan, bağımsız sayfalar açtı. Yedi İklim dergisi 2007 Haziran sayısında Sezai Karakoç dosyası hazırladı.
• Şiir kitapları: Körfez (1959), Şahdamar (1962), Hızırla Kırk Saat (1967), Sesler (1968), Taha ‘nin Kitabı (1968), Gül Muştusu (1969), Şiirler I (1974, Hızırla Kırk Saat), Şiirler II (1974, Taha’nin Kitabı, Gül Muştusu), Şiirler III (1974, Körfez, Şahdamar, Sesler), Şiirler IV (1975, Zamana Adanmış Sözler), Şiirler V (1977, Âyinler), Şiirler VI (1980, Leyla ile Mecnun), Şiirler VII (1987, Ateş Dansı), Şiirler VIII (1989, Alınyazısı Saati), Şiirler IX(1998, Monna Rosa), Gün Doğarken (2000, toplu şiirler) • Deneme ve incelemeleri: Yunus Emre (1965), İslâm (1967), İslâm’ın Dirilişi (1967), İslâm Toplumunun Ekonomik Strüktürü (1967), Kıyamet Aşısı (1968), Mehmet Âkif (1968), Ruhun Dirilişi (1974), Yitik Cennet (1976), Çağ ve İlham (I-IV), Makamda (1980) Edebiyat Yazıları I (1982), Edebiyat Yazıları II (1986), Edebiyat Yazıları 111(1996). 8 Hikâye kitapları: Meydan Ortaya Çıktığında (1979), Portreler (1982) 8 Karakoç’un Piyesler I ve Armağan adlı tiyatro eseri ve çevirileri de var. MTTB Milli Hizmet Annağanı (1968), Sürgündeki Macar Yazarları Gümüş Madalya Ödülü (1970), Türkiye Yazarlar Birliği Hikâye Ödülü (1982), Türkiye Yazarlar Birliği Üstün Hizmet Ödülü (1988) ve XII. Dünya Şairleri Kongresi’nde World Âcademy of Arts and Culture Ödülü’nü (1991), 2007 Kültür Sanat Büyük Ödülü’nü aldı.