Vırak Desen De, Bırak Desen De Yiyeceğim Deyiminin Anlamı, Hikayesi, Açıklaması, Öyküsü Kısaca

Gariban bir köylü, kasabanın pazarına götürdüğü bir iki sepet yumurtayı, bir iki okka yağı ve peyni­ri satmış, hava iyice kararmadan evinin yolunu tut­muştu.

Kasabanın içinden geçip giderken bakmış bir dük­kânın vitrininde kangal kangal sucuklar asılı durmak­ta, dükkâncı^ isteyene bu sucuklardan ateşte şöyle bir kızdırıp, büyücek bir pideye sarıp vermekte. Garibanınzaten aç olan midesi iyicene bir feryat koparmış.

“Ne yapalım hep çalışmak olmaz, biraz da yiyelim” diyerek, kendisine pide arası yarım kangal sucuk almış ve heybesine atarak; “Yolum uzun acele etmeyeyim, derenin oraya vardımmıydı açar yerim” demiş. Eşeğini dürte dürte yoluna devam etmiş.

Eşek dereyi geçerken, köylü heybesine uzanıp su­cuklu pideyi çıkarmaya yeltenmiş. Ama tam o sırada hayvancağızın ürkeceği tutmuş. Köylü:

“Dur etme” demeye kalmadan, pidenin içindeki su­cuk kayıp dereye düşmüş.

Hava da iyice karardığından, derenin içindeki sucu­ğu görmek mümkün değilmiş. Köylü:

“Onca para verdim, bırakmam kurda kuşa” diyerek eşekten inip, el yordamıyla derenin taşları arasında su­cuğu aramaya başlamış. Derken eline sucuk büyüklü­ğünde yumuşak bir şey takılmış.

“Aha da buldum sucuğu” demiş köylü. Alıp pidenin arasına koymuş. Sonra da ‘Bismillah’ deyip, bir ısırık almış ama almasıyla, pidenin içinden:

“Vırak” diye bir ses gelmiş.

Köylü önce olanları anlamamış. Meğer sucuk diye pidenin içine tıktığı bir kurbağa imiş.

“Vırak desen de, bırak desen de yerim ben seni” de­miş.

••Bu deyim “ben bu işi aklıma koydum/vazgeçmem” anlamında kullanılır.