Namık Ekrem Dibâce-i Akımdan Kitap Özeti

Aşkımın önsözünden anlamına gelen ‘Dibâce-i Aşkımdan’ Namık Ekrem’in yayımlanmış ilk kitabıdır.

Namık Ekrem hatıralarını anlattığı bu kitaba bir tabiat tasviri ile başlar. On dört on beş yaşlarından itibaren şiiri çok sevdiğini, hissî bir mizaca sahip olduğunu anladığımız sanatçı, kırlarda gezmeyi, tabiatı seyretmeyi, tabiat içinde düşünmeyi bir alışkanlık haline getirmiştir. Bir çoban kavalının kendisini ne derece etkilediğinden bahseden sanatçı, o sesin hala kulaklarında çınladığını söylemektedir. Gençliğinde sahip olduğu kırılgan ve hassas bir bünye onun en önemli özellikleri arasındadır. Ekrem tabiat ve kendi mizacı arasındaki etkileşimden bahsettikten sonra müzik ile olan bağını anlatır. O müzikte de kendisini hislendirebilecek hatta ağlatacak müzikleri tercih edecek kadar hisli biridir.

“Nerede güzel bir şarkı nağmesi işitsem ne zaman ki bir âvaz-ı nây ve sâz hissetsem derhal gönlümde bir cilve-i nâire-i garâm uyanır…”

Ekrem, kitabının ilerleyen sayfalarında Fırat’ta tabiatla iç içe yaşadığı günlerden, Halep taraflarındaki hâtıralarından bahseder. O günleri asla unutamayacağını söyleyen sanatçı ‘kâh olur ki tecelli-zâr aşkım, o hâtırât-ı bi- heyecânın ruhuma serptiği envâr-ı nüzhet -i rûhâniyetten” tarzında hissî ifâdelerle duygularını anlatır. Fırat ve Halep’e hayran olduğunu defâlarca belirten Ekrem, öğrencilik yıllarının bir kısmını geçirdiği bu mekânların şâir ruhunu daha da canlandırdıklarını iddia eder. Fırat için söylediklerinden bir bölümü şunlardır:

“Fırat yeryüzünde bulunan enhârın en cesimlerinden olduğu herkesçe ma’ruftur. Bu nehr-i vesî’nin her manzara-i şâirânesi, cereyânı, ruhperverânesini, her nâme-i edep, her fikr-i cevdet bi-hakkın tasvîr edebilir mi?

Sanatçı Halep için ise “ Anadolu’da medeniyet-i hâzıranın bir mir’at-ı inikâsı” ifadesini kullanmıştır.

Aşkının kaynağı olarak gördüğü bu iki mekân-Halep, Fırat- Namık Ekrem’in hayatı boyunca güzelliklerle yâd edeceği, fikrî ve hissî beslendiği yerlerdir.