Hikâye ve şiirde kullanılan dil, anlam ve yapı unsurlarının kullanılma gerekçelerini yazınız.

“Hikâye ve şiirde kullanılan dil, anlam ve yapı unsurlarının kullanılma gerekçelerini yazınız.” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

Hikâye ve şiirde kullanılan dil, anlam ve yapı unsurlarının kullanılma gerekçelerini yazınız.

Soru: Hikâye ve şiirde kullanılan dil, anlam ve yapı unsurlarının kullanılma gerekçelerini yazınız.

• Cevap: 

Ölçü (Vezin): Şiirde ritmi ve ahengi sağlamak için kullanılır.

Tema: Bir eserin işlediği ana fikir ya da duygu bütünüdür; okuyucuya verilmek istenen mesajı belirler.

Şahıs Kadrosu: Hikâyede olayları yaşayan karakterlerdir; olayın akışını sağlarlar.

Çağrışım: Bir kelimenin ya da ifadenin zihinde uyandırdığı ek anlamlardır, eseri derinleştirir.

Konu: Hikâye ya da şiirde işlenen olay ya da durumdur.

Ana Duygu: Şiir ya da hikâyede baskın olan duygudur; eserin ruhunu oluşturur.

Zaman: Olayların gerçekleştiği dönem ya da süreyi belirler.

İmge: Şiirde kullanılan soyut anlamlar, simgeler ve betimlemelerdir; okurun hayal gücünü harekete geçirir.

Olay Örgüsü: Hikâyede olayların sıralı biçimde birbirine bağlanmasıdır; eserin akışını oluşturur.

Edebi Dil: Estetik kaygılarla süslenmiş, şiirsel bir dildir; duygusal etkiyi artırır.

Örtük İleti: Açıkça belirtilmeyen, okuyucunun çıkarması gereken mesajdır.

Kurmaca: Gerçek olaylara dayanmayan, yazarın hayal gücüyle oluşturulmuş olay ve karakterlerdir.

Günlük Dil: Günlük konuşmalarda kullanılan sade dildir; karakterleri gerçekçi gösterir.

Mekân: Hikâyenin geçtiği yer; olayların atmosferini belirler.

Anlatıcı: Hikâyeyi aktaran kişi ya da ses; olaylara bakış açısını şekillendirir.

Kafiye: Şiirde ahenk sağlamak için dizelerin sonunda ses benzerliği yapılmasıdır.

Kafiye Düzeni: Şiirde dizelerin sonlarındaki uyakların sıralanış biçimidir.

Açık İleti: Eserde doğrudan verilen, okuyucunun hemen anlayabileceği mesajdır.

Çatışma: Hikâyedeki karakterler ya da durumlar arasındaki zıtlıklar; olay örgüsünü canlandırır.

Bakış Açısı: Anlatıcının olayları gördüğü, aktardığı perspektif; eserin anlatımını etkiler.

Redif: Aynı anlam ve görevde olan eklerin ya da kelimelerin dizeler sonunda tekrarlanmasıdır; şiire ahenk katmak için kullanılır.

Soru: e) Yazdıklarınızı diğer takımlarda yer alan arkadaşlarınızla paylaşınız.

“9. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 153” ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.