Ne Verirsen Elinle, O Gider Seninle Atasözü

Anlamı:

Öte dünyada yalnızca bu dünyada yaptığın kadar iyiliğin karşılığını görürsün

Hikayesi:

Zamanında çok zengin bir köylü varmış. Köylü zenginmiş zengin olmasına ama o kadar da cimriymiş ki taştan yağ çıkarmış da ondan çıkmazmış. Olur ya biri malının olduğunu anlar da ondan beş kuruşluk bir şey ister diye derme çatma bir evde oturur, yırtık pırtık giyinirmiş. Masraf olmasın diye doğru düzgün yiyip içmez, kuru ekmekle gün geçirirmiş. Kısacası malı var olmasına varmış ama gönlü fakir olduğu için malının da bir hayrım gör­mezmiş.

Bir gün fakir giyimli zengin köylü kasabaya gitmiş, pazara inmiş. Çok da sıcak bir günmüş. Fukarının biri yanma yaklaşıp “Allah rızası için bir ayran parası” demiş. “Git işine ne ayranı yahu. Su neyine yetmiyor?” demiş köylü.“Sabahtan beri su içiyorum, ciğerimin yan­gını dinmiyor. Bir ayran parası ver, Allah seni öteki tarafta da zengin etsin, bu tarafta da malı­na mal katsın inşallah” diye dua etmiş fukara adam. Öteki tarafta da zengin olmayı ve mala katı­lan malı duyunca can evinden vurulmuş köylü.

Titreye titreye elini cebine atmış, bir bardak ayran parası çıkarıp vermiş. Bir yandan içi git­miş ama beri yandan da sevap işledi, dua aldı diye mutluymuş. “Bak nasıl da yerine getirdim garibin isteğini. Allah onun duasının hürmetine kim bilir bana neler bahşeder” diyerek gururlanmış. Pazarda işi bitmiş, evine dönmüş. Yorgunluktan yatağına kendini zor atmış. Aynı gece rüyasında ölüp de cennete gittiğini görmüş. Yeşillikler içinde, berrak sular arasında etra­fında geziniyormuş. Karnı acıkınca bir melek gelmiş yanına. Adam melekten mükellef bir sofra istemiş. “Emredersiniz” demiş melek. Az sonra bir bakraç ayranla geri dönmüş. Ayranı adama uzatınca “Bu da ne? Hani yemek­ler? Bir tas ayranla mı karnımı doyuracağım?” demiş. Melek sakin sakin, “Dünyadan sadece bunu göndermişsiniz. Başka bir şey bulamadık” demiş.Adam “Ne yani, burası cennet değil mi? Burada her şey hazır olmuyor mu? Biz dünya­dan mı gönderiyoruz burada yiyip içeceğimizi?” demiş. Melek “Tabii ya” demiş, “ne verirsen elinle, o gider seninle.”

İşte böyle, eskilerin dediği gibi kefenin cebi yoktur. İnsan ne kadar zengin olursa olsun, isterse Karun olsun, bu dünyadan öte dünyaya beş kuruş götüremez. İnsanın yanında yalnızca yaptığı iyiliklerin sevabı gider.