Kılavuzu Karga Olanın Burnu Pislikten Kurtulmaz Deyiminin Hikayesi ve Anlamı Kısaca

Birkaç arkadaş köylerde, kasabalarda pazarcılık eder, dolaşırlarmış. Bir gün, uzakça bir kasabaya gitmek için yola çıkmışlar. Bir müddet sonra, gök gürlemeğe, bulutlar kararmaya başlamış. O sırada bir köy­lüyle karşılaşmışlar. Yağmur bastırmadan sığınabile­cekleri yakın bir köy bulunup bulunmadığını sormuş­lar.

Köylü:

“Var! Var olmasına da.. Siz korkmayın hele, yağ­mur falan yağmayacak. Baksanıza kargalar yüksekten

uçuyorlar. Kargaları yüksekten uçarken gördün mü bil ki yağmur yağmayacak” demiş.

Pazarcılar bakmışlar, gerçekten kargalar havada uçuşup duruyorlar. “Köylünün bir bildiği olsa gerek” diyerek yollarına devam etmişler.

Çok geçmeden hava büsbütün bozmaya başlamış. Sağanak hâlinde yağmur bastırmış. Arkasından da do­lu, bora, şimşek., artık ne varsa.

Adamcağızlar  yapacaklarını şaşırıp kalmışlar. Daracık bir vadiden geçerlerken yukarıdaki köyün ta­şan deresi bunları önlerine katıp sürüklemiş. Üstelik köyün lâğımı ve dahi bilememesi de bu dereye akar­mış. Garibanlar çamur yetmezmiş gibi, bir de pislik içinde yüzmeye başlamışlar.

İçlerinden alaycı birisi, hem güler, hem de “Kılavu­zu karga olanın, burnu pislikten çıkmaz” demiş.

• • •

Bu deyim, “kendisine doğru düzgün bir yol gösteri­ci ulamayanın başı belâdan kurtulmaz” mânâsında kullanılır.